Νατουραλιστική Φωτογραφία (Naturalistic Photography)

Στην δεκαετία του 1880 η φωτογραφία αρχίζει να αποδεσμεύεται από την απομίμηση της ζωγραφικής, στρεφόμενη στις δυνατότητες που είχε το ίδιο το μέσο στους τομείς της καθαρής έκφρασης.
Συνθέσεις που αποτελούνταν από πολλά αρνητικά και έχουν αλληγορικά, ιστορικά και θρησκευτικά θέματα συνεχίζουν να έχουν ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο.Peter Henry Emerson
Ο Άγγλος γιατρός και φωτογράφος Peter Henry Emerson (1856 - 1939) το έτος 1889 παρουσιάζει το βιβλίο ‘Naturalistic Photography’, θέτοντας τις βάσεις για να μπορέσει η φωτογραφία να αναγνωρισθεί ως τέχνη και όχι ως μηχανική μέθοδος, έχοντας δικό της σκεπτικό και δικούς της κανόνες.
Ο Emerson πρότεινε την επιστροφή στην Φύση, ως πηγή έμπνευσης και δημιουργίας κάτι που είχε αντίστοιχα κάνει και ο ζωγράφος Gustave Courbet, πριν 30 χρόνια, ενάντια στην ζωγραφική σχολή του Ακαδημαϊσμού.
‘Οι φωτογραφίες δεν πρέπει να ωραιοποιούν τον κόσμο με τρυκ ή με διάφορες τεχνικές, αλλά πρέπει να παρουσιάζουν την πραγματικότητα της ζωής, τίμια κι ανοιχτά’ έλεγε ο Emerson.
Rowing Home the Schoof-Stuff 1886
Rowing Home the Schoof-stuff 1886
 The Old Order and the New 1886
The Old Order and the New 1886
A Toad in the Path – An Early Spring in Norfolk 1888
A Toad in the Path – An Early Spring in Norfolk 1888
Towing the Reed 1885
Towing the Reed 1885


Στα λόγια του διακρίνεται μία διαφορετική αντίληψη απεικόνισης, που έδωσε νέα ώθηση στη φωτογραφία τοπίου.
Επί 10 χρόνια με τις φωτογραφίες του θα αποδείξει έμπρακτα αυτό ακριβώς που πρέσβευε.
Δύο χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου του, ο ίδιος ο Emerson ανακαλεί τις αρχές του, λέγοντας ότι ‘η Νατουραλιστική Φωτογραφία είναι νεκρή, γιατί κάτω από τους αυστηρούς περιορισμούς της, η δημιουργικότητα του καλλιτέχνη συμπιέζεται.’
Στην ιδέα όμως της Νατουραλιστικής Φωτογραφίας έχει ήδη παρασύρειAlfred Stieglitz 1915 την ομάδα Linked Ring στο Λονδίνο, την ομάδα Photo Secession που ιδρύθηκε το 1902 στην Νέα Υόρκη από τον Alfred Stieglitz (1864 – 1946), τον επικαλούμενο και πατέρα της μοντέρνας φωτογραφίας,
The Terminal - 1892 - Alfred StieglitzThe Terminal - 1892 - Alfred Stieglitz Stieglitz's The Steerage - 1907Stieglitz's The Steerage - 1907

καθώς και σημαντικούς φωτογράφους όπως Edward Steichen (1Edward Steichen879 - 1973),
Edward Steichen - woods interior - 1898Edward Steichen - woods interior - 1898 Edward Steichen photographyEdward Steichen photography

τον Alvin Langdon Coburn Alvin Langdon Coburn
Broadway at Night - 1909Broadway at Night - 1909 Cadiz - 1908
Cadiz - 1908

οι οποίοι διαφώνησαν με την αλλαγή του Emerson.
Οι φωτογραφίες του Emerson αν και ονομάστηκαν Νατουραλιστικές, δεν απεικόνιζαν στατικά τοπία αλλά τη ρεαλιστική πραγματικότητα μέσα από την καθημερινή ζωή του Άγγλου αγρότη.
Οι αισθητικές αντιλήψεις της φωτογραφίας που είχαν παραμείνει αμετάβλητες σχεδόν για 50 χρόνια, επηρεάζονται από τις αρχές της Νατουραλιστικής Φωτογραφίας και αποτελούν τη βάση των φωτογραφικών ρευμάτων του 20ου αιώνα.
Alfred Stieglitz - Weary - 1890
Alfred Stieglitz - Weary -  1890
 Alfred Stieglitz 1894
Alfred Stieglitz 1894
Dr. Peter Henry Emerson
Dr. Peter Henry Emerson
 Henry Troth American Naturalistic - 1900
Henry Troth American Naturalistic - 1900
Peter Henry Emerson - 1888
Peter Henry Emerson - 1888
 Peter Henry Emerson 1886
Peter Henry Emerson 1886
Peter Henry Emerson 1887
Peter Henry Emerson 1887
 Peter Henry Emerson 1888
Peter Henry Emerson 1888
Roger Fenton 1855
Roger Fenton 1855
 Rudolf Eickemeyer Jr 1894
Rudolf  Eickemeyer Jr 1894


Mimis Nena

Στην ενότητα‘Η Έκφραση’ αναφερόμαστε σε σκέψεις και ιδέες που επηρέασαν το φωτογραφικό μέσο και την έκφραση της φωτογραφίας. Οι αναφορές δεν σηματοδοτούν οπωσδήποτε παραδείγματα προς αντιγραφή.
Δεν αντιγράφουμε παρά μόνο ως άσκηση.
Συμβουλευόμαστε την εμπειρία του χρόνου.

Φωτογραφία είναι το μάτι του φωτογράφου, η ενστικτώδης σύλληψη του χρόνου. Το ένστικτο μιας στιγμής, όπου η φωτογραφία εγκλωβίζει το αντικείμενο, για να μεταφέρει στον θεατή το υποκείμενο, μια νέα πραγματικότητα.
Ο φωτογράφος βυθίζεται στην νέα πραγματικότητα για να συναντήσει το φανταστικό (εικαστικό).
Φιλοσοφικές απόψεις και ατέλειωτες συζητήσεις. Απόψεις και εκφράσεις, μέσα από την πνευματική ενέργεια των δημιουργών, τις γνώσεις τους, που απέκτησαν από την συνεχή άσκηση και παιδεία, από την συσσωρευμένη, μέσα τους, ιστορική και κοινωνική συνείδηση.
Η τέχνη της φωτογραφίας υπακούει σε περιορισμούς, προσπαθεί, πειραματίζεται, κάνει λάθος, επιμένει, αξιοποιώντας το φως, αναλογικά ή ψηφιακά. Η Θεωρία δεν προηγείται της πρακτικής... η θεωρία δημιουργείται από την πρακτική.
Δημιουργικότητα στη φωτογραφία είναι η εκγύμναση και όξυνση του οπτικού μας αισθητηρίου, η διαρκής καλλιέργεια και ευαισθητοποίηση της ματιάς μας.
Η φωτογραφία δεν είναι κάτι το δεδομένο. Είναι συνεχής διαπραγμάτευση ανάμεσα στον φωτογράφο και το μέσο του, ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο.

Φωτογραφία είναι η γυμνή ψυχή με την ειλικρίνεια της αυθόρμητης σκέψης.

Ο φωτογράφος γίνεται καλλιτέχνης όταν απαλλάσσεται από τις έτοιμες ιδέες και επεξεργάζεται την δική του, δομημένη άποψη για τις εικόνες. Ζει έναν δυσνόητο, ως επί το πλείστον, παρόν, που πολλά χρόνια αργότερα, θα εμφανίζεται ως ένα διακοσμημένο όνειρο.
Απόψεις που σήμερα είναι γενικά αποδεκτές, κάποτε ήταν εκκεντρικές.
Η φωτογραφία εξελίσσεται σε έργο τέχνης όταν το θέμα της συνυπάρχει αρμονικά με την φόρμα, με ένα στυλ, με τα χρώματα με έναν εμφανή αισθησιασμό.

Η ουσία μίας εικόνας, δεν περικλείεται από μία υπερβατική ιδέα που χαρακτηρίζει την εικόνα, αλλά ενσαρκώνεται στη σειρά των εικονικών της εκδοχών.
Η Φωτογραφία ως σύνθετη τέχνη διεγείρει, όταν αποδεσμεύεται από το θέμα. Όταν η φωτογραφική ματιά υπερίπταται των χρόνο-τοπογραφικών περιορισμών του θέματος. Υπερίπταται πέρα από συγκεκριμένες - ακριβείς συντεταγμένες.