Η Προϊστορία της Φωτογραφίας Περίοδος 1200 - 1300

Περίπου το 1230 γεννήθηκε στο Patchem του Sussex (Σάσσεξ) στην Νοτιοανατολική Αγγλία ο Τζων Πέκαμ (John Peckham ή Pecham) (1230 - 1292) ένας από τους σημαντικούς μεταρρυθμιστές της καθολικής εκκλησίας, θεολόγος, φιλόσοφος με τεράστιο έργο στην μελέτη περί οπτικής.
Περίπου το 1250 εντάσσεται στο
τάγμα των Φραγκισκανών (Franciscans) στην Οξφόρδη.Bonaventure
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού υπό τον μεγάλο φιλόσοφο και θεολόγο Bonaventure.  Ανακηρύσσεται από τον Αντιβασιλέα της Γαλλίας, επίσημος Λέκτορας στη Θεολογία. Επί σειρά ετών θα διδάξει θεολογία στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Θα έρθει σε επαφή με κορυφαίους δασκάλους της εποχής όπως τον σπουδαίο φιλόσοφο και εκπρόσωπο της σχολαστικής φιλοσοφίας, (Scholasticism) Θωμά τον Ακινάτη (Thomas Aquinas), St Thomas Aquinas με τον οποίο το 1269 θα διαφωνήσουν για ‘την φύση της ψυχής’. Η διαφωνία τους θα επαναληφθεί το 1270.
Περίπου το 1270 επιστρέφει στην Αγγλία για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το 1275 εκλέγεται επαρχιακός υπουργός των Φραγκισκανών στην Αγγλία.
Περίπου το 1277 θα εγκαταλείψει την θέση του και θα μεταφερθεί στο Παπικό Παλάτι κατόπιν πρόσκλησης του
Πάπα Νικόλαου του 3ου (Pope Nicholas III) (1210/20 – 1280), ως Λέκτορας της Θεολογίας. Pope Nicholas III
Το 1279 στις 19 Φεβρουαρίου διορίζεται Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι (Archbishop of Canterbury ) από τον Πάπα Νικόλαο τον 3ου , ο οποίος απέρριψε την εκλογή του Robert Burnell, προτεινόμενου υποψήφιου του βασιλιά Εδουάρδου του 1ου της Αγγλίας (Edward I of England). Edward I of England
Ως Αρχιεπίσκοπος έκανε προσπάθειες για την βελτίωση της πειθαρχίας των κληρικών, την αναδιοργάνωση των κτημάτων και αντιτάχθηκε στις καταχρήσεις των εφημέριων. Ήρθε σε σύγκρουση, παρά την καλή τους σχέση με τον βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδο τον 1ο χαρακτηρίζοντας τους νόμους που επικρατούσαν στην Ουαλία ως ανήθικους. Επέκρινε τους κληρικούς της Ουαλίας για άσεμνη ζωή, υπερβολική σπατάλη και μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ. Χαρακτήρισε τους Ουαλούς στο σύνολό τους ως ανεύθυνους καθώς δεν προωθούσαν την γεωργία, σημαντικό κλάδο για την οικονομία της Αγγλίας.
Το 1286 ίδρυσε ένα κολέγιο στο Wingham στο
Kent (Κεντ). Το κολέγιο λειτουργούσε με τους κανόνες της εκκλησίας.
Ήδη από την εποχή που βρισκόταν στο Παρίσι αλλά και κατά την διάρκεια της θητείας του ως Αρχιεπίσκοπος έγραψε μία σειρά από έργα σχετικά με την οπτική, την αστρονομία, την θεολογία, την φιλοσοφία καθώς και πολλούς θρησκευτικούς ύμνους.
Robert Grosseteste
Επηρεάστηκε από τις απόψεις των φίλων του Άγγλων σχολαστικών φιλοσόφων και θεολόγων Robert Grosseteste  και Ρότζερ Μπέικον (Roger Bacon)  μελετητή της οπτικής και υποστηριχτή της πειραματικής επιστήμης. Ο Ρότζερ Μπέικον γνωστός και ως Ρογήρος Βάκων, εκτός των πολλών άλλων εργασιών του μελέτησε τα κάτοπτρα, δημιούργησε μεγεθυντικό φακό και πρότεινε την χρήση του Statue of Roger Bacon in the Oxford Universityγια την βελτίωση της όρασης. Με τις μελέτες του βοήθησε σημαντικά το έργο του Πέκαμ σχετικά με την οπτική και την αστρονομία και κυρίως του έδωσε την ιδέα της πειραματικής επιστήμης. Roger Bacon's work on optics
Ο Πέκαμ κατά την παραμονή του στο Βατικανό πιθανόν μεταξύ 1277 – 1279 συνέταξε το έργο Communis Perspectiva. Στο βιβλίο Ι ασχολείται με την διάδοση του φωτός, το χρώμα, την ανατομία και την φυσιολογία του ματιού, την πράξη της οπτικής αντίληψης, τις φυσικές απαιτήσεις για την όραση, την ψυχολογία της όρασης, και τα σφάλματα της άμεσης οπτικής. Optic studies from Roger Bacon's De multiplicatione specierum. The diagram shows light being refracted by a spherical glass container full of water.
Στο βιβλίο ΙΙ ασχολείται με τις ακτίνες του φωτός, τις αντανακλάσεις και τις εικόνες που δημιουργούνται από τις αντανακλάσεις.
Το βιβλίο ΙΙΙ ήταν αφιερωμένο στο φαινόμενο της διάθλασης, το ουράνιο τόξο και τον γαλαξία μας. A manuscript of Roger Bacon's work on optics, which influenced Peckham's own works
Στο έργο του περί οπτικής, οπτικό σύστημα, διάδοση των ακτινών του φωτός, εξηγεί πως η ηλιακή ακτινοβολία, όταν διέρχεται από μη κυκλική οπή δημιουργεί κυκλική εικόνα. Πειραματίστηκε στην διαμόρφωση εικόνας με σφαιρικό, κυλινδρικό, κωνικό, επίπεδο ή κοίλο κάτοπτρο και αναλύει την εμφάνιση του εστιακού σημείου. Περιγράφει και προτείνει τον σκοτεινό θάλαμο (camera obscura) για την παρατήρηση των ηλιακών εκλείψεων, όπως αρχικά είχε προτείνει ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Αριστοτέλης  (Aristotle) το 350 π.χ. John Peckham work on optics
Γενικότερα μελέτησε και προσπάθησε να συμβιβάσει τις αρχές προηγούμενων και σύγχρονών του ερευνητών όπως του
Αριστοτέλη (Aristotle) (384 – 322 πχ), του Ευκλείδη (325 – 265 πχ),του Αυγουστίνου Ιππώνος (Augustine of Hippo) (354 – 430), του σπουδαίου Άραβα περιπατητικού φιλόσοφου (Peripatetic Philosopher) Αλ-Κίντι (Al Kindi) (801 - 873) , του σπουδαίου Άραβα ερευνητή Ιμπν αλ Χαϊθάμ (Ibn Al-Haytham) (965 - 1039), του Άραβα γιατρού και Αριστοτελικού φιλόσοφου Ιμπν Ρουσντ ή Αβερρόης (Ibn Rushd or Averroes) (1126 - 1198), του σχολαστικού φιλόσοφου και θεολόγου Robert Grosseteste (1170 - 1253), και του σχολαστικού φιλοσόφου, αστρονόμου, γλωσσολόγου και αλχημιστή Ροτζερ Μπέικον (Roger Bacon)(1215 - 1294).
Οι μελέτες του Πέκαμ χρησιμοποιήθηκαν από πολλούς ερευνητές κατά την μεσαιωνική και αναγεννησιακή περίοδο όπως ο μαθηματικός, γιατρός και αστρολόγος
Dominicus de Clavasio (περ. 1310 – περ. 1360), ο Γερμανός σχολαστικός φιλόσοφος, θεολόγος και μαθηματικός Χένρυ του Λιχτενστάιν (Henry of Langenstein) (περ. 1325 - 1397), ο Ιταλός φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρολόγος Μπλάσιους της Πάρμα (Blasius of Parma) (περ. 1365 - 1416), ο Ιταλός γλύπτης Λορέντζο Γκιμπέρτι (Lorenzo Ghiberti) (1378 - 1455), ο Ιταλός ζωγράφος, αρχιτέκτονας, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης και επιστήμονας Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci) (1452 - 1519), ο Πολωνός αστρονόμος, μαθηματικός, φιλόσοφος και διπλωμάτης Albert Brudzewski (1445 - 1497), ο Ιταλός Ελληνικής καταγωγής, αστρονόμος, μαθηματικός και συγγραφέας Φραγκίσκος Μαυρόλυκος (Francesco Maurolico) (1494 – 1575), ο Ιταλός αστρολόγος, αλχημιστής, μαθηματικός, μετεωρολόγος και φυσικός φιλόσοφος Τζοβάνι Μπατίστα ντέλα Πόρτα (Giambattista della Porta) (1535 - 1615), ο πρωτοποριακός Ιταλός ανατόμος χειρούργος, πατέρας της εμβρυολογίας Girolamo Fabrici (1537 - 1619), ο Γερμανός αστρονόμος, αστρολόγος, μαθηματικός και φιλόσοφος Γιοχάνες Κέπλερ (Johannes Kepler) (1571 - 1630), ο Γερμανός αστρονόμος και μαθηματικός Willebrord Snellius (1580 - 1626), και ο Ιταλός αστρονόμος Τζιοβάνι Μπατίστα Ριτσιόλι (Giovanni Battista Riccioli) (1598 - 1671).
Το έργο του Πέκαμ παραμένει ακόμα και σήμερα ο καλύτερος δείκτης για τις γνώσεις της εποχής του στο θέμα της οπτικής.
Canterbury Cathedral John Peckham Tombeffigy
Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου του 1292 στο Mortlake. Το σώμα του θάφτηκε στον Καθεδρικό Ναό του Καντέρμπουρι στο βόρειο κλίτος, αλλά η καρδιά του δόθηκε στους Φραγκισκανούς όπου την τοποθέτησαν κάτω από τον υψηλό βωμό της εκκλησίας τους στο Λονδίνο.
Ο τάφος του σώζεται.



Mimis Nena

Στην ενότητα‘Η Έκφραση’ αναφερόμαστε σε σκέψεις και ιδέες που επηρέασαν το φωτογραφικό μέσο και την έκφραση της φωτογραφίας. Οι αναφορές δεν σηματοδοτούν οπωσδήποτε παραδείγματα προς αντιγραφή.
Δεν αντιγράφουμε παρά μόνο ως άσκηση.
Συμβουλευόμαστε την εμπειρία του χρόνου.

Φωτογραφία είναι το μάτι του φωτογράφου, η ενστικτώδης σύλληψη του χρόνου. Το ένστικτο μιας στιγμής, όπου η φωτογραφία εγκλωβίζει το αντικείμενο, για να μεταφέρει στον θεατή το υποκείμενο, μια νέα πραγματικότητα.
Ο φωτογράφος βυθίζεται στην νέα πραγματικότητα για να συναντήσει το φανταστικό (εικαστικό).
Φιλοσοφικές απόψεις και ατέλειωτες συζητήσεις. Απόψεις και εκφράσεις, μέσα από την πνευματική ενέργεια των δημιουργών, τις γνώσεις τους, που απέκτησαν από την συνεχή άσκηση και παιδεία, από την συσσωρευμένη, μέσα τους, ιστορική και κοινωνική συνείδηση.
Η τέχνη της φωτογραφίας υπακούει σε περιορισμούς, προσπαθεί, πειραματίζεται, κάνει λάθος, επιμένει, αξιοποιώντας το φως, αναλογικά ή ψηφιακά. Η Θεωρία δεν προηγείται της πρακτικής... η θεωρία δημιουργείται από την πρακτική.
Δημιουργικότητα στη φωτογραφία είναι η εκγύμναση και όξυνση του οπτικού μας αισθητηρίου, η διαρκής καλλιέργεια και ευαισθητοποίηση της ματιάς μας.
Η φωτογραφία δεν είναι κάτι το δεδομένο. Είναι συνεχής διαπραγμάτευση ανάμεσα στον φωτογράφο και το μέσο του, ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο.

Φωτογραφία είναι η γυμνή ψυχή με την ειλικρίνεια της αυθόρμητης σκέψης.

Ο φωτογράφος γίνεται καλλιτέχνης όταν απαλλάσσεται από τις έτοιμες ιδέες και επεξεργάζεται την δική του, δομημένη άποψη για τις εικόνες. Ζει έναν δυσνόητο, ως επί το πλείστον, παρόν, που πολλά χρόνια αργότερα, θα εμφανίζεται ως ένα διακοσμημένο όνειρο.
Απόψεις που σήμερα είναι γενικά αποδεκτές, κάποτε ήταν εκκεντρικές.
Η φωτογραφία εξελίσσεται σε έργο τέχνης όταν το θέμα της συνυπάρχει αρμονικά με την φόρμα, με ένα στυλ, με τα χρώματα με έναν εμφανή αισθησιασμό.

Η ουσία μίας εικόνας, δεν περικλείεται από μία υπερβατική ιδέα που χαρακτηρίζει την εικόνα, αλλά ενσαρκώνεται στη σειρά των εικονικών της εκδοχών.
Η Φωτογραφία ως σύνθετη τέχνη διεγείρει, όταν αποδεσμεύεται από το θέμα. Όταν η φωτογραφική ματιά υπερίπταται των χρόνο-τοπογραφικών περιορισμών του θέματος. Υπερίπταται πέρα από συγκεκριμένες - ακριβείς συντεταγμένες.