Πικτοριαλισμός (Pictorialism)

Θεωρείται το πρώτο καλλιτεχνικό κίνημα στην ιστορία της φωτογHenry Peach Robinsonραφίας. Πιστός οπαδός και πρωτεργάτης αυτής της τάσης ήταν ο Henry Peach Robinson. Το βιβλίο που εξέδωσε ‘Pictorial effect in photography – Η ζωγραφική εντύπωση στην φωτογραφία’ το 1869 και μεταφράστικε σε αρκετές γλώσσες και σε πολλαπλές εκδόσεις, άσκησε μεγάλη επίδραση στις ήδη αναπτυσσόμενες από το 1853 Φωτογραφική Εταιρεία στο Λονδίνο και το 1854 Φωτογραφική Εταιρεία στο Παρίσι, όπου συμμετείχαν επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι.
Henry Peach Robinson - Summer Evening - 1880
Henry Peach Robinson - Summer Evening - 1880
Henry Peach Robinson - Sleep
Henry Peach Robinson - Sleep
Henry Peach Robinson - The Stream in Summer
Henry Peach Robinson - The Stream in Summer
Henry Peach Robinson 1858
Henry Peach Robinson 1858
Η αναπτυσσόμενη τάση ήταν δημιουργία φωτογραφιών που θα έμοιαζαν περισσότερο με έργα τέχνης, χρησιμοποιώντας κυρίως την μέθοδο των πολλαπλών αρνητικών για τη δημιουργία συνθέσεων ή πολύπλοκων θεμάτων, έτσι ώστε η φωτογραφία να είναι τόσο δημιουργική όσο και η ζωγραφική.
Pictorial σημαίνει Εικονογραφία.

Το αποτέλεσμα αυτό ήταν ανασταλτικό για την καθιέρωση της φωτογραφίας ως αυτόνομη τέχνη, γιατί όσο οι φωτογράφοι υποστήριζαν ότι η φωτογραφία για να είναι τέχνη έπρεπε να μιμείται τη ζωγραφική, οι κριτικοί δίσταζαν να δεχθούν το νέο μέσο ως ανεξάρτητο αισθητικό είδος.
Το 1880 υπάρχει μια μετατόπιση καλλιτεχνών από τον ρομαντισμό στον ιμπρεσιονισμό.George Davison

Πρωτοπόροι φωτογράφοι και εικαστικοί ασχολούνται με την καλλιτεχνική φωτογραφία ως μέσω έκφρασης. Η φωτογραφική εικόνα δεν είναι πιστή αντιγραφή του κόσμου διότι δεν είναι εσκεμμένα απόλυτα εστιασμένη. Δεν χρησιμοποιούνται οξείς φακοί, δημιουργούνται θαμπές εικόνες, πιστεύοντας στη συγκίνηση που δίνει η ατμόσφαιρα και το φώς.
Γνωστότερος εκφραστής αυτής της τεχνικής είναι ο
George Davison,  ο οποίος αργότερα δημιουργεί την καλλιτεχνική ομάδα (Linked Ring).
A Thames locker - - George Davinson - 1907A Thames locker - George Davinson - 1907 George Davison - Village Under the Southdowns 1905
George Davison - Village Under the Southdowns 1905
Οι πικτοριαλιστές φωτογράφοι στις πρώτες δεκαετίες του 20DEMACHY, Leon Robertου αιώνα προχώρησαν σε ετήσιες εκδόσεις ‘Programs of the Year’.
Σημαντικότεροι είναι ο
Robert Demachy (1859 - 1936)  με τις πικτοριαλιστικές εικόνες του,
Robert Demachy - Speed - c1904
Robert Demachy - Speed - c1904
Robert Demachy - Una bailarina, 1900
Robert Demachy - Una bailarina, 1900
August_Strindberg
και ο Σουηδός δραματουργός August Strindberg (1842 - 1912) που  πειραματίστηκε στην δημιουργία εικόνων χωρίς φακό.

Οι εικονογραφικές παραλλαγές γρήγορα έγιναν στερεότυπες, διατηρώντας όμως την γοητεία τους έως και μετά το μέσον του 20ου αιώνα.
Πότε γεννιέται μία φωτογραφία, την στιγμή της λήψης ή της εκτύπωσης; Ερώτημα που δύσκολα απαντάτε διότι το μάτι του φωτογράφου είναι παρών και στις δύο στιγμές. Αναφέρουμε την σπουδαία Αμερικανίδα φωτογράφο Gertrude Käsebier (1852–1934)Μετά την εμφάνιση της γυάλινης πλάκας με το όνομα ‘The Manger’ (Η Φάτνη), που βρέθηκε στα αρχεία της θα παρατηρήσουμε ότι έκανε μία πραγματικά όμορφη λήψη αλλά στην εκτύπωση διαμόρφωσε το ιδεατό κατά την δική της συναισθηματική προσέγγιση.

Gertrude Käsebier - The Manger - c 1901
Gertrude Käsebier - The Manger - c 1899 the original
Gertrude Käsebier - The Manger - c 1899
Gertrude Käsebier - The Manger - c 1899
Το Πικτοριαλιστικό κίνημα αναζωπύρωσε τις συζητήσεις γύρω από την αισθητική φύση της φωτογραφίας και αύξησε τις γνώσεις για τις χρηστικές ιδιότητες του μέσου.
Οι πειραματισμοί των Πικτοριαλιστών δημιούργησαν την βάση για τις μετέπειτα καλλιτεχνικές αναζητήσεις των φωτογράφων.


Gertrude Käsebier - Crystal Gazer
Gertrude Käsebier - Crystal Gazer
Gertrude Käsebier - Dorothy - c 1900
Gertrude Käsebier - Dorothy - c 1900

Alfred Steiglitz, Winter on Fifth Avenue, 1892Alfred Steiglitz, Winter on Fifth Avenue, 1892
Gertrude Käsebier - The Clarence White Family - c 1913
Gertrude Käsebier - The Clarence White Family - c 1913
Clarence H. White by Margaret Watkins, 1923Clarence H. White by Margaret Watkins, 1923
Clarence H. White, Nude Study, 1909Clarence H. White, Nude Study, 1909
Heinrich Kühn, Miss Mary and Edeltrude Lying in the Grass, ca. 1910,Heinrich Kühn, Miss Mary and Edeltrude Lying in the Grass, ca. 1910,
J Richon, France, postcard 1900J Richon, France, postcard 1900
Marsh 1901, Imogen CunninghamMarsh 1901, Imogen Cunningham
Paul Mejat, France, postcard, C1910Paul Mejat, France, postcard, C1910
Πικτοριαλισμός - Alfred Stieglitz, Gossip—Katwyk, 1894 (published in Camera Work 1905)Πικτοριαλισμός - Alfred Stieglitz, Gossip—Katwyk, 1894 (published in Camera Work 1905)
Πικτοριαλισμός - Margrethe Mather, Florence Deshon, 1921Πικτοριαλισμός - Margrethe Mather, Florence Deshon, 1921

Mimis Nena

Στην ενότητα‘Η Έκφραση’ αναφερόμαστε σε σκέψεις και ιδέες που επηρέασαν το φωτογραφικό μέσο και την έκφραση της φωτογραφίας. Οι αναφορές δεν σηματοδοτούν οπωσδήποτε παραδείγματα προς αντιγραφή.
Δεν αντιγράφουμε παρά μόνο ως άσκηση.
Συμβουλευόμαστε την εμπειρία του χρόνου.

Φωτογραφία είναι το μάτι του φωτογράφου, η ενστικτώδης σύλληψη του χρόνου. Το ένστικτο μιας στιγμής, όπου η φωτογραφία εγκλωβίζει το αντικείμενο, για να μεταφέρει στον θεατή το υποκείμενο, μια νέα πραγματικότητα.
Ο φωτογράφος βυθίζεται στην νέα πραγματικότητα για να συναντήσει το φανταστικό (εικαστικό).
Φιλοσοφικές απόψεις και ατέλειωτες συζητήσεις. Απόψεις και εκφράσεις, μέσα από την πνευματική ενέργεια των δημιουργών, τις γνώσεις τους, που απέκτησαν από την συνεχή άσκηση και παιδεία, από την συσσωρευμένη, μέσα τους, ιστορική και κοινωνική συνείδηση.
Η τέχνη της φωτογραφίας υπακούει σε περιορισμούς, προσπαθεί, πειραματίζεται, κάνει λάθος, επιμένει, αξιοποιώντας το φως, αναλογικά ή ψηφιακά. Η Θεωρία δεν προηγείται της πρακτικής... η θεωρία δημιουργείται από την πρακτική.
Δημιουργικότητα στη φωτογραφία είναι η εκγύμναση και όξυνση του οπτικού μας αισθητηρίου, η διαρκής καλλιέργεια και ευαισθητοποίηση της ματιάς μας.
Η φωτογραφία δεν είναι κάτι το δεδομένο. Είναι συνεχής διαπραγμάτευση ανάμεσα στον φωτογράφο και το μέσο του, ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο.

Φωτογραφία είναι η γυμνή ψυχή με την ειλικρίνεια της αυθόρμητης σκέψης.

Ο φωτογράφος γίνεται καλλιτέχνης όταν απαλλάσσεται από τις έτοιμες ιδέες και επεξεργάζεται την δική του, δομημένη άποψη για τις εικόνες. Ζει έναν δυσνόητο, ως επί το πλείστον, παρόν, που πολλά χρόνια αργότερα, θα εμφανίζεται ως ένα διακοσμημένο όνειρο.
Απόψεις που σήμερα είναι γενικά αποδεκτές, κάποτε ήταν εκκεντρικές.
Η φωτογραφία εξελίσσεται σε έργο τέχνης όταν το θέμα της συνυπάρχει αρμονικά με την φόρμα, με ένα στυλ, με τα χρώματα με έναν εμφανή αισθησιασμό.

Η ουσία μίας εικόνας, δεν περικλείεται από μία υπερβατική ιδέα που χαρακτηρίζει την εικόνα, αλλά ενσαρκώνεται στη σειρά των εικονικών της εκδοχών.
Η Φωτογραφία ως σύνθετη τέχνη διεγείρει, όταν αποδεσμεύεται από το θέμα. Όταν η φωτογραφική ματιά υπερίπταται των χρόνο-τοπογραφικών περιορισμών του θέματος. Υπερίπταται πέρα από συγκεκριμένες - ακριβείς συντεταγμένες.